zaterdag 8 mei 2010

Cohen en zijn arrogante propagandamannetjes



Cohen en zijn arrogante propagandamannetjes

vrijdag 7 mei 2010 09:07


Frits Abrahams van NRC vindt het niet leuk als zijn Job Cohen wordt bekritiseerd

Collega-columnist Frits Abrahams van NRC Handelsblad was erg boos op NOVA. Hij schreef: 'Goedenavond, mijn naam is Twan Huys, ik ben presentator van NOVA en goede vriend van Ayaan Hirsi Ali die ik daarom altijd met veel respect interview, en ik zal vanavond Job Cohen interviewen.'

Waarom is Frits boos op NOVA?

‘Goedenavond, mijn naam is Frits Abrahams, ik ben journalist van NRC en goede vriend van PvdA’ers, die ik daarom altijd met veel respect beschrijf.’

Goedkeuring
Wie zijn de vrienden van Frits? Frits is slim en houdt dat geheim. Maar uit zijn teksten weten we dat tv-programma’s waarin de PvdA schittert, mogen rekenen op zijn enthousiasme en goedkeuring. Omgekeerd zal Frits met schuim op de bek de schaarse tv-programma’ s bekritiseren die Geert Wilders (PVV) of Mark Rutte (VVD) goed behandelen.

Hoe pest ik Frits? Als ik hem ergens tegenkom, loop ik naar hem toe en begroet ik hem vriendelijk. Dan zie ik vuur en haat in zijn ogen.

Christelijk
Ik ben heel christelijk wat vijanden betreft: Gij zult uw vijanden liefhebben! Frits niet.

Frits heeft niets met christenen, veel meer met moslims, die immers allemaal slachtoffers zijn. Zeker nu ze in onze christelijke welvaartsstaat vernederd worden door het ontvangen van uitkeringen en toelagen. Vriendelijk zijn voor je vijanden is soms een zeer irritant en dodelijk wapen – maar ik blijf het doen. Zelfs Frits heb ik lief. Hij weet niet wat hij doet, dus ik vergeef hem.

Nomade
Ayaan en vriendschap zijn moeilijk te combineren begrippen. Zij is een lieve en moedige nomade. Niks mis mee. Maar Frits was, geloof ik, de eerste die na de dood van Theo een lijstje maakte van de doortrapte vrienden van Ayaan. Waarom?

Omdat Frits graag enige vorm van karaktermoord bedrijft.

Frits wil zijn vijanden met alle middelen bestrijden: demagogie, karaktermoord, vriend van dit en vrienden van dat en suggestie dit, suggestie dat, enzovoorts, Frits doet het allemaal en graag want hij beschouwt zich als een loopgravensoldaat van correct links.

Flauwekul
Maar ja, lieve Frits, de tijd van dit soort flauwekul ligt ver achter ons. Het gaat uiteindelijk om wat mensen echt zeggen en hoe ze het zeggen.

En jouw Job is wat dat betreft een dweil. Een hoekige, stuurse, norse dweil – ik weet wel dat dweilen dat niet kunnen zijn, maar in dit geval zijn de adjectieven toepasselijk.

Job kan niet debatteren. Hij kan dit in korte tijd ook niet leren. Hij is dus geen politicus en dat klopt, want hij had tot nu toe alleen benoemde posten.

Vilein
Een politicus moet kunnen debatteren. Kennis paraat hebben. Vilein kunnen zijn. Snerend. Lief. Vrolijk. Hij is per slot van rekening een visionair en bevlogen denker! Kan onze Job niet. Zo is Job niet. Kan ‘ie niks aan doen.

Nu heeft Job het geluk dat de meeste journalisten hem graag als premier zien. Maar er komt een moment dat hij moet gaan praten. Echt praten.

Twan Huys en Clairy Polak zijn de juwelen van onze onafhankelijke journalistiek. Daar moeten we zuinig op zijn. Ze willen ook Job serieuze vragen stellen, ook al besef ik dat ze net als de meeste journalisten links van het midden staan, misschien wel heel ver links. Maar ze zijn ook professionele journalisten. En anders dan Frits laten ze hun professionaliteit voorgaan.

Propaganda
Wat Frits wil, is afhankelijke en ideologische journalistiek. Hij wil propaganda en geen journalistiek.

Zijn helden zijn Marcel van Dam en Paul Witteman. In een recente uitzending versprak Cohen zich en vertelde dat Witteman hem sms’te over zijn slechte optreden bij NOVA. Zo close zijn ze dus.

Volgens de Volkskrant, het partijorgaan van Cohen, werpt Job zich op als kampioen van de redelijkheid. Maar daarvan bestaan duizenden soorten. Ahmadinejad vindt zichzelf ook heel redelijk. Kim Jung Il ook. Mugabe ook. De Times Square-terrorist vindt zichzelf ook o zo redelijk.

Redelijke man
Mag ik een vraag stellen? Wat heeft Job gepresteerd als redelijke man in Amsterdam?

Redelijke mensen nemen de belangen van hun tegenstanders op in een besluit dat alle tegenstellingen te boven gaat. Kunnen de Volkskrant of Frits Abrahams drie voorbeelden noemen van een besluit waarbij Job een ernstig ideologisch conflict opheft, door daarin ook de belangen van zijn tegenstanders te verdisconteren? Als het ze lukt, mogen Frits en zijn vrienden met mij en op mijn kosten dineren!

Geschreeuw
Cohen bekritiseert extreme standpunten, radicale oplossingen en geschreeuw in zowel politiek als samenleving. Het probleem daarbij is: iedereen, inclusief u als kiezer, is gek en extreem voor Job, behalve Job zelf en zijn partij.

Wat Job geschreeuw noemt, heet de kunst van het politieke spreken: retorica. Deze kunst heeft hij niet onder de knie kunnen krijgen. Wie zijn ideeën niet goed kan uitleggen, kan geen politieke leider zijn. Wat Job redelijkheid noemt, is niks anders dan de opvatting dat zijn tegenstanders hun bek moeten houden.

Regent
Job is een autoritaire regent. In ons land, het land van de benoemingen, kan iemand als Job gedijen. De benoemden hoeven niet met behulp van het politieke handelen, dus retorica, de anderen, de aanhang van de tegenstanders, van de juistheid van hun standpunt te overtuigen.

Autoritaire figuren vinden politieke debatten geschreeuw van het gepeupel. Omdat zij zichzelf de redelijkste en de bekwaamste bestuurders achten.

Kijk alleen al naar deze arrogantie: ik, Job, zal u vertellen wat de redelijkheid is. Een probleempje is: wij, de kiezers, en niet de Jobs van deze wereld, bepalen wat redelijk is.

Belastingen
En dan nog die radicale oplossingen! Meneer Cohen wil de belastingen verhogen naar 60 procent. Meneer Cohen wil de hypotheekrenteaftrek afschaffen. Dit zijn de meest radicale, onredelijke en extreme oplossingen voor sociale en economische vraagstukken die je kunt bedenken.

Hoeveel huur betaalt Job voor de ambtswoning – een grachtenpaleis – van de burgemeester van Amsterdam? Hij is zijn leven lang benoemd geweest, nooit een winkeltje gehad en zijn best gedaan om een paar klanten binnen te praten.

De Partij van de Islam, Allochtonen en Uitkeringen heeft geen recht om anderen radicaal te noemen.

Terug naar Frits
Tot slot, terug naar Frits.

Lieverd, ik wens je, als bijwagen van de PvdA, veel succes en sterkte toe in de komende weken. Blijf maar goed doorschrijven!

Afshin Ellian

Geen opmerkingen:

Een reactie posten